„აბელი თავიდანვე კი დააინტერესა ახალმა მოსწავლემ
მირიანმა, მაგრამ პირველ ხანებში ეს ზოგადი, უმიზნო ცნობისმოყვარეობა იყო. აკვირდებოდა,
ყველაფერი მოსწონდა მისი და ნატრობდა, თვითონაც ასეთი ყოფილიყო, ასეთი წყნარი, გულგრილი
და დაჯერებული. ასეთი უცხო, ასეთი მტკიცე და ასეთი მარტოსული. ნატრობდა და თან გრძნობდა
რომ ეს აუხდენელი ოცნება იყო რადგან ის რაც მირიანისთვის ხასიათის სიმტკიცე და საკუთარი
თავის რწმენა იყო, აბელისთვის უბრალო სიჯიუტე და ჭირვეულობა იქნებოდა, რადგან რწმენა ალბათ თავისთავად კი არ არსებობს,
როგორც ადამიანის თვისება, რწმენას ის დიდი ცოდნა და განსწავლულობა ბადებს, რომელიც
ასე უხვად ქონდა მირიანს და რომელიც, კაცმა არ იცის რა გზებითა და საშუალებებით
შეიძლება შეიძინო.“
ჯემალ ქარჩხაძე - "ქარავანი"
No comments:
Post a Comment