ფსიქოლოგის ყველაზე მოკლე კონსულტაცია – ყველა მშობლისთვის საკითხავი

ეს ამბავი ერთმა ფსიქოლოგმა მოყვა, საკუთარი პრაქტიკიდან:

"შემოვიდა ცოლ-ქმარი კონსულტაციაზე. კაცს ეტყობოდა, დიდად არ მოუხაროდა ფსიქოლოგისკენ და არც იყო ეს მისი სტილი, უბრალოდ, ცოლს დაუთმო და ჩანს, პრობლემის გადაჭრის სხვა გზაც ვერ მოძებნა. 
- პირველად ვარ ფსიქოლოგთან, - დამნაშავესავით ჩაიბუტბუტა, - ცოლმა დამარწმუნა. 
- და? – ვეცადე ეთქვა, "რამ აიძულა" მისთვის ესოდენ უჩვეულო ვიზიტი.
- რა და, შვილი გვყავს... შვილი მყავს, დებილი! – უცებ გამოაცხადა. 
- დებილი ფსიქიატრიული დიაგნოზია, - შევუსწორე, - ანუ თქვენი ვაჟი ამ გაგებით არის დებილი?
კაცმა ახლა მე შემხედა, როგორც დებილს. აშკარად ჩათვალა, რომ მეც ვერ ვიყავი ჯანზე. თუმცა უკან არ დაიხია:
- თქვენ ხომ ფსიქოლოგი ხართ? აბა ამიხსენით, რავ ვუყო ჩემს ბიჭს?
- და რა სჭირს თქვენს ბიჭს?
- საზღვრებს ვერ ხედავს, უაზროდ იქცევა. 14 წლისაა და საშინელი ქცევები აქვს.
- მაგალითად?
- მოვდივარ სახლში სამუშაოს მერე. ფეხსაცმელი შუა ოტახში უყრია. ვუყვირი: "ამ ცხოვრებაში რამის გაკეთება მაინც იცი? ფეხსაცმელი მაინც დადე ადგილზე". ასჯერ მითქვამს, მაგრამ მაინც ასე მხვდება, დებილია აბა რა? ყველაფერი იოლად ხვდება ცხოვრებაში და ვერ აცნობიერებს. ტელეფონი დაამტვრია. არ აფასებს. დედას ეუხეშება. სახლში არაფერს აკეთებს. რომ ელაპარაკები, არ გისმენს. არც სირცხვილი აქვს, არც სინდისი. აი, როგორ მოვიქცე, მითხარით. როგორ გამოვნახო მასთან საერთო ენა? არსებობს რაიმე რეცეპტი?
- არსებობს, - ვპასუხობ. 
- აბა, მითხარით.
- მაშ ასე, თქვენ ამბობთ, რომ ვერ პოულობთ საერთო ენას შვილთან?
- დიახ, ხომ გითხარით!
- არსებობს ერთი პატარა გამოსავალი. ოღონდ არ ვიცი, როგორ გაართმევთ თავს.
- მითხარით!
- ეს უნდა გააკეთოთ, კი არ უნდა გითხრათ.
- რა უნდა გავაკეთო?
- რა ჰქვია თქვენს ვაჟს?
- დავითი.
ავიღე ქაღალდის ფურცელი, მარკერით დავწერე ზედ "შვილი დავითი, 14 წლის", კაბინეტის კუთხეში დავდე და კაცს ვთხოვე წარმოედგინა, თითქოს მისი შვილი იდგა იმ ფურცელზე.
- გამოგივიდათ? – ვკითხე.
- დიახ.
- ახლა კი ნელა მიდით ამ ფურცელთან, მასზე დადექით, და წარმოიდგინეთ, რომ თავად ხართ 14 წლის დავითი.
კაცი აშკარად დაეჭვებული მივიდა ქაღალდთან, დადგა და თვალები დახუჭა.
- აბა, რას გრძნობთYახლა?
- საშინელ მარტოობას... ცრემლები მებჯინება ყელში. ტირილი მინდა.
- რატომ?
- წყენისგან. ყველა მეჩხუბება, შენიშვნას მაძლევენ, დამცინიან. ეს ისეო, ეს ასეო. სიცოცხლე აღარ მინდა. თითქოს მახინჯი უცხო სხეული ვარ ყველასთვის.
- ვისთვის ყველასთვის?
- ყველასთვის, რა!
- მაინც ვისთვის?
- მამისთვის...
- აბა, რა გინდა, რომ მამისგან მიიღო?
- ერთხელ მაინც რომ შევექე. ეკითხა, როგორ არის ჩემი საქმეები... მეც ხომ კაცი ვარ, მინდა იამაყოს ჩემით.
- ჩაისუნთქეთ და რომ ამოისუნთქავთ, ფურცლიდან გადმოდით.
კაცი ჩუმად მივიდა თავის სკამთან, დაჯდა. მდუმარება ჩამოწვა. ცოლმა ცრემლები შეიმშრალა.
- ყველაფერს მივხვდი, - უცებ წყნარად თქვა კაცმა, - ყველაფერს მივხვდი. ზუსტად ასე ვგრძნობდი თავს 

პატარაობისას. მამა კი მხოლოდ მაკრიტიკებდა და მეჩხუბებოდა. ახლა მეც ისევე ვიქცევი. ყველაფერს მივხვდი. მადლობა...
თვალები ცრემლიანი ჰქონდა ორივეს, მაგრამ გაცისკროვნებული. რაღაცნაირი კეთილები და აღელვებულები გავიდნენ ოთახიდან... სულ რაღაც 18 წუთი გაგრძელდა ეს კონსულტაცია – ყველაზე მოკლე იყო ჩემს გამოცდილებაში".

შექება, საუბარი, გულისხმიერება – ბავშვს ბევრი არაფერი უნდა, მას მარტივი ურთიერთგაგება და მარტივი საქებარი სიტყვები სჭირდება. მოზარდის სული მგრძმობიარეა, მუდმივი კრიტიკა და შენიშვნება თვითშეფასებას უქვეითებს და წლებთან ერთად სულ უფრო რთულდება. გიყვარდეთ და ხშირად შეაქეთ თქვენი ყველაზე მთავარი საგანძური ცხოვრებაში, ემეგობრეთ თქვენს შვილებს და ნუ დაშორდებით მათ.

***

Don’t fall in love with me.
There are days when I get sad without a reason and I just stare at the ceiling with tears streaming down my face.

Don’t fall in love with me.
On those days, I don’t talk to anyone. I just bury myself in my bed and think about how I became this mess of sadness.

Don’t fall in love with me.
I will become attached to you and I will cry myself to sleep if you don’t text me good night before you go to sleep and I will convince myself that it’s because you got tired of me.

Don’t fall in love with me.
I’m too much. I will depend on you. I need attention, much more than other people. I’ll talk to you in metaphors and make you one. I’ll write poems about you and opening up my skin at 2 A.M.

Don’t fall in love with me.
I couldn’t stand you coming home to find me on the bathroom floor shaking and crying, with blood spilling from my wrists. I couldn’t stand seeing the disappointment in your eyes.

Don’t fall in love with me.
I will pour everything I’ve left of me into you, every bit of love, until I have nothing to give. Until I become completely empty.

Don’t fall in love with me.
I’m scared that my sadness is contagious.

Don’t fall in love with me.
I will replay your sweet words in my head when I hate myself so much that I want to die. Your words will be the only thing that make me stay.

Don’t fall in love with me.
You will live in fear. You won’t be able to leave me, because you’d know if you did, I wouldn’t have anything to live for.

Don’t fall in love with me.
Before I met you, there wasn’t a single person who could’ve made me stay. You’re my reason now.

Don’t fall in love with me.
Because I will fall in love with you.

***

We are a generation that replaces, that doesn't repair, that doesn't try, because we are busy in the race of life. We are too cool, too rigid, with "I don't give a fuck" attitude, and we are too confident that, we can find other people who will be so much better than these stupid people who once were an inseparable part of our life. We break up on text messages, we end friendships by a whatsapp message followed by un-friending, unfollowing on every social media portal. I mean, seriously? Texts, the most fucked up form of communication that only and solely causes confusion and communication gaps!

I am not saying, keep chasing, keep running behind that person, but at least give it one shot? Drop them a text, place a call, and talk, try to figure it out. I know it's easy to find yourself new cool chaps to hang out with, go grab a drink with, and dance the weekend away, but don't you think for all the times you people were there for each other when no one else was, do you think you'll be able to find someone; who you'll run to when your heart is breaking, who you'll run to when you need to approach that guy you've been crushing since forever, someone who you want to share every tiny detail of your day, who you run to when you need those arms to heal you, who you'll call when you have no words to explain what's happening in your head and heart. I think, "your person" should be given one chance, what you shared should be given one chance. The numerous emotions, memories, etc deserve one chance?

‪#‎ReaderSubmission‬ by Divyar Rikhari

Когда я полюбила себя

Когда я полюбила себя, я поняла, что тоска и эмоциональные страдания — это всего-навсего знаки, предупреждающие о том, что я живу против своей собственной истины. Сегодня я знаю, что это называется искренностью.

Когда я полюбила себя, я поняла, как сильно я могу обидеть другого человека, пытаясь навязать ему мои желания, даже если я знаю, что время для этого еще не пришло и человек не готов, даже если этим человеком была я сама. Сегодня я называю это уважением.

Когда я полюбила себя, я перестала жаждать другой жизни, я наконец увидела, что все окружающее призывает меня развиваться. Сегодня я называю это зрелостью.

Когда я полюбила себя, я поняла, что при любых обстоятельствах я всегда нахожусь в правильном месте в правильное время, и все происходит в исключительно верный момент, так что я успокоилась. Сегодня я называю это уверенностью в себе.

Когда я полюбила себя, я перестала красть свое время и разрабатывать большие проекты для того, чтобы воплотить их в будущем. Сегодня я делаю только то, что приносит мне радость и счастье, то, что я люблю и то, что веселит мое сердце. Я делаю все это по своему разумению и в своем ритме. Сегодня я называю это простотой.

Когда я полюбила себя, я освободилась от всего, что наносило вред моему здоровью — еды, людей, вещей, ситуаций, а также всего, что тянуло меня вниз и сбивало с правильного пути. Сначала я называла такое поведение здоровым эгоизмом. Сегодня я знаю, что это — любовь к самой себе.

Когда я полюбила себя, я перестала стараться быть всегда правой, и с тех пор я стала реже ошибаться. Сегодня я поняла, что это — скромность.

Когда я полюбила себя, я отказалась жить прошлым и беспокоиться о будущем. Сейчас я живу только одним моментом, в котором происходит все и сразу. Сегодня я живу каждый день, день за днем, и я называю это удовлетворением.

Когда я полюбила себя, я узнала, что мой разум может тревожить меня и делать меня нездоровой. Но когда я соединила разум с моим сердцем, он превратился в ценного союзника. Сегодня я называю это соединение мудростью сердца.

Мы не должны более опасаться споров, конфронтаций и других проблем с самими собой или другими людьми. Даже звезды сталкиваются, и из их столкновений рождаются новые миры. Сегодня я знаю, что это — жизнь!

О чем говорят мужчины

"Не стало будущего. Раньше, в детстве, впереди было что-то яркое, неизвестное. Жизнь... А теперь я точно знаю, что будет потом. То же самое, что и сегодня. Заниматься я буду тем же, в рестораны ходить те же, ну или в другие такие же. На машине ездить примерно такой же. Вместо будущего стало настоящее. Просто есть настоящее, которое сейчас, и настоящее, которое будет потом. И главное, что мне мое настоящее нравится. Машины хорошие, рестораны вкусные — только будущего жалко..."

***

"რა უფრო ძნელია ნეტავ, როცა ის არის სხვა ქალი თუ როცა შენ ხარ სხვა ქალი? 
- რა ვქნა, ის ჩემი სისხლი და ხორცია. მე მას ყოველთვის ვკითხავ როგორ არის და მე მასთან ყოველთის მივალ. ჩვენ ერთად მთელი ცხოვრება გვაქვს გამოვლილი, - მითხრა და ისე გაუღიმა მას სადღაც სივრცეში, მივხვდი, რომ ვერასოდეს მე, სხვა ქალი, იმ მთავარი ქალის ჩრდილიდან ვერ გამოვიდოდი. ავდექი და წამოვედი. დღემდე არ ვიცი რა იყო ეს, მაგრამ ჩემში ქალის ნაწილი ჩამოინგრა. და ვერაფრით ვერ დავიბრუნე ის ღიმილი, მასთან შეხვედრამდე რომ მქონდა. დავაგვიანე. მთელი 10 წლით დავაგვიანე. მერე დავჯექი და გავიხსენე სად ვიყავი მე იმ ათი წლის წინ. და გამახსენდა. მე ის ერთადერთი ქალი ვიყავი. ოღონდ სხვასთან. და იქიდანაც წამოვედი.
- დღემდე მჯერა, რომ მე და შენ სიბერეში ერთად ვიქნებით, - ეს სიტყვები მომწერა ზუსტად ათი წლის მერე. და სადღაც შიგნით რაღაც ჩამწყდა. ერთადერთი, რაზეც იმ წამს ვიფიქრე, ის გოგო იყო, რომელიც სხვა ქალი იყო. და ვინ იცის, როგორ ძალიან უნდოდა ჩემი, მთავარი ქალის ჩრდილიდან გამოსვლა. მთელი ეს წლები ის მასთანაა. არ წავიდა. ჩემგან განსხვავებით ის არ წავიდა. დარჩა. და მე მივხვდი. წასვლა მარტივია. დარჩენაა რთული."

THINGS I LEARNT FROM THE GUYS I MET LAST SUMMER

x next x

LUST

THINGS I LEARNT FROM THE GUYS I MET LAST SUMMER

Artwork by Eritrea Studio

I never really met you in summer. We were together last summer, in fact. And last year, you were still mine in summer. Summer for me has became a feeling and no longer a season. Before, when I say it feels like summer, it means I feel happy. For the reason that you still loved me last summer, and that made me happy.

But this summer is different. I no longer have you. And everyday I suffer from the daily reminders of you everywhere around me giving me insane nostalgia. And I don’t know if God wants to change my miserably pathetic habits of missing you so much that he introduced me to different guys this summer. And that was nice until one by one, each of them has started to become one of the reminders about you.

I met this guy online. A friend of a friend. For days we would talk about the most random topics and he would understand me and he would relate to me. He says the sweetest words and is ready to fulfil my wanderlust dreams. My friends tell me he’s the perfect guy for me. And I remember how last year, when I tell my friends stories about you, you were the perfect guy for me. His words aren’t sweet enough to compare to yours. They were incomparable to how your words healed me and bandaged my uncontrollable negative thoughts that were replaced by positive thoughts about life. I never was a religious person but your words had the ability to change that. You understood me more than anyone else. You were willing to love me no matter how broken I was, thinking you could be the cure to my damaged mind. And you were. The way you tell me stories about your childhood took me to priceless adventures in your mind that I know people rarely can go to. He reminded me so much of you I had to ditch him for the reason that I can’t love him with someone else still in my heart. He knows it’s you. He knows because I talk about you to him like you’re some kind of precious jewel that I just threw in the ocean. He knows because when he asked me about the people I loved, you’re the only one I mentioned.

I met this guy through my best friend. I don’t know how to start writing about him because I don’t want to. Yeah sure, his words are sweet. He puts so much effort in trying to see me everyday, even just a glance at me. He even talks about my body and thinks it’s beautiful. Everytime he’s free he would text me because that’s how much he wants to talk to me. He’s like a reminder of how you accepted me as I am without wanting to change anything. Not just my body, but who I really am. You took care of me more than I did for myself. And I still remember so well the way we talk to each other, each word bringing us closer. Each word making me love you more. And before, I was the most beautiful girl in your eyes.

I met this guy four years ago, but I got to know him just this summer. His eyes are full of stars in them, and I fall inlove with them over again each time I glance at them. And when he smiles, his eyes crinkle and it’s just the loveliest sight ever. And it reminds me of why I fell inlove with you at first sight. It’s just that you don’t have stars in your eyes, you have galaxies in them. And that may sound like the most common metaphor ever but your eyes take me to different worlds I couldn’t find a more accurate description. Your eyes only crinkle when you’re really happy and I miss seeing them  almost everyday and I miss being the reason behind that smile.

But last summer, all you did was to try and make me fall out of love with you. Your messages were not as sweet as your words before, you never complimented me the way you did before, and you never made an effort to see me personally in two straight months. You just fell out of love with me, and I don’t know how it happened. But in my side, even though I don’t get to look at the most gorgeous sight which are your eyes, even though I never get to hear your voice that could calm the waves in the ocean, and even though I can’t feel the love you made me feel before, I still was able to love you with all of my being. It was summer and yes, boats are supposed to drift away from the shore to go to somewhere with a better view. But you’re not a boat and I’m not a shore, why did you drift away from me? Unlike the sea waves, you would pull yourself away, but you never would come back. I am blinded by the hope that the wind is just too weak for it to bring you back to me. But it has been a year since it took you away from me. I guess I’ll have to take back what I said earlier. I did meet you in summer. I met the real you. You’re the boy that has ocean eyes deep enough for me to drown in. You’re also the boy that has words sweet enough to overpower the saltiness of the sea. And you’re also the boy that reminds me of the sunset, very beautiful, but always leaving. Summer is still a feeling for me and not a season. Now, when I say it feels like summer, it means I feel sad – sad because every damn guy I get to know reminds me of how beautiful you are and how they could never compare to you. Just like the summer season, they’re temporary in my heart. And darling, I guess I am your summer season.

4 маленькие, но важные привычки счастливых пар

Как утверждал Лев Толстой, все счастливые семьи счастливы одинаково. И, действительно, у крепких пар есть нечто общее, что помогает им бережно хранить свои отношения в течение долгих лет.

Мы решили узнать, что же советуют люди, которые живут в радости и гармонии.

1. Никогда не уходите из дома не попрощавшись

На первый взгляд, это кажется совершенным пустяком, но поцеловать и сказать «до свидания!» своему любимому, даже если вы опаздываете, — очень важно. Это прощание должно быть некой традицией, показывающей вашу заботу и создающей настроение вашему самому близкому человеку на весь день.

2. Ежедневно разговаривайте тет-а-тет

Это необходимо. Спросите его или ее, как прошел их день, расскажите о своем. Сделайте друг друга частью тех моментов дня, где вы не могли присутствовать. Зачастую пары пренебрегают этим, а тем временем у этой привычки есть власть укрепить либо разрушить ваши отношения.

Не откладывайте разговор на завтра, иначе это превратится в привычку. Ведь завтра будет новый день, новые события, новые изменения в жизни вашей второй половинки, которые вы не заметите.

3. Говорите «Я люблю тебя»

Не существует неправильного способа сказать эту фразу. Каждый раз, когда вы говорите это, даже после многих лет, эти слова будут иметь все то же значение. В отношениях люди часто развивают в себе различные комплексы, например, переживают, что они не привлекательны, не достаточно хороши для вас, что из-за этого вы отдаляетесь. Вы можете избавить свою половинку от этих мыслей, всего лишь повторяя, что вы любите ее.

4. Удивляйте друг друга

Это вовсе не значит, что вы должны дарить друг другу дорогие подарки или устраивать торжественные ужины. Достаточно просто неожиданно поцеловать в щеку любимого человека, сказать, что каждый день понимаете, как вам повезло, и что не ошиблись с выбором. Даже маленькая неожиданность вносит искру в отношения.

TO THE NEXT GIRL WHO FALLS IN LOVE WITH HIM

Art by Eritrea Studio

That boy is something else, isn’t he? You probably did a double take when you first saw him. Perhaps you gushed about him to your friends non-stop the first time you stayed up all night talking to him. I know, I’ve been there. It probably feels weird reading this right now, but I just want to you to know a few things about this boy whom you can’t seem to get out of your head, and maybe even share a few advices for when he frustrates the life out of you.

First, I want you to know that you are in for a heck of a ride. Loving him will be one of the most exhilarating experiences of your life. I had the privilege of sharing 13 months of love, life and adventure with him, and it’s safe to say that those were some of the best months of my life. I hope you’ll hold his hand and let him know you’ll be beside him as he explores new places, discover new things and meet new people.

Also, I hope you’re at least half as weird as him. Once he gets comfortable with you, there’s no telling what sort of crazy things he might start doing. Be prepared to see dozens of photos of him doing all his weird but extremely cute faces. Each one of them are still etched on my brain, and they still make me laugh every now and then. Please roll with it and be yourself around him, too. Create funny dance steps with him and laugh at yourselves when your little brother catches the both of you dancing without any music. When he runs out of things to say, he’s going to say something like “bananas,” and the best you could do is send him some random fruit emoji. Play with his face and create all sorts of ugly faces. Take tons of embarrassing pictures of him and refuse to delete them. Chances are, he’s got a handful of embarrassing photos of you, too. Have tickle fights with him even though you know you’ll lose, and just have fun with him.

Of course, it’s not always rainbows and butterflies. There are going to be times when you would want to tear all your hair off in frustration. Please be a bit more patient and understanding with him. Understand that silence is his way of coping with his anger and frustration. He might not want to talk to you immediately after a fight, but please be patient. Let him have a day off after a fight. He will always come back to you.

It’s best not to start a fight simply because he forgets to reply when he’s busy playing billiards with his friends. If you’re there with him while he’s playing, always stay close to him and talk to his friends. He wouldn’t want you to feel left out. Play with him when he offers, or ask him to teach you how to play; he’d be more than happy to do so. Kiss him when he wins a game. Kiss him even when he doesn’t. Be his ultimate cheerleader.He drives now. I never got to sit shotgun and he never got to pick me up for a date, but I hope you’ll appreciate these little things. He was always excited about being able to fetch me from school and drive to different places, and now he’ll be able to do that with you. Always remember to thank him for it.

Embrace his love for photography. Be his go-to model and give him your honest opinion when he shows you his shots. Go to museums and exhibits with him and fall in love with art as much as you are falling in love with him.

Go the extra mile for his birthday. Chances are he won’t be having a party, and you’ll be the only one who can make him feel like it’s his birthday. You don’t have to give him anything extravagant. He’ll understand if you can’t afford it. Give him bubbles and a toy car for all he cares— it’s being with you on his special day that matters most.

Whatever happens, please don’t try to change him. If he loves you enough, he’ll be willing to compromise some things, but please never try to change him. Accept him completely for who he is. That means accepting his fears, his vices, his past, and his tendency to forget to text you about where he is and what he’s doing. Just remember that you are not perfect, too. You have your flaws yet there he is, loving you just as you are.  And if you’re lucky enough, he might start to change himself for the better, without you forcing it.

Finally, love him as much as you can, for as long as you can. He is one of the most charming, annoying and intoxicating human beings you will ever meet and he is just so beautiful. Know that you are blessed to have been given the chance to love him and be loved by him. If in the end, however, love ends up falling short and you find yourself at the end of your story with him, gently let him go with a smile on your face and thank him for all the wonderful memories you shared together. You are allowed to mourn over lost love and cry yourself to sleep for a whole week, but know that it gets better. I hope that like me, you can look back fondly at all the times you spent together and know for sure that the happiness he brought into your life was so much more than the sadness that came after. I hope that like me, you will be thankful for that boy with the perpetually sleepy eyes who taught your sleeping heart how to truly live and love.

Have you ever encountered someone, heard their story and you’re like, “Damn, they hurt him?” because no matter how much you spend so many sleepless nights thinking of any single reason why they should hurt him, none of which was reasonable enough.

When you ask him if he’s okay and he agrees even when you know he’s not, you suddenly just feel like stretching your arms over the phone and squeeze him with hugs until he complains he can no longer breathe.

When he says no one will ever love him, you shake your head all the time and disagreeing because you do.

When he complains about his weight and feels so little about himself, you just feel like shutting his mouth up and tell him that those imperfections don’t matter anymore because he’s already amazing the way he is.

Because there’s so much more to him than what meets the eye. There’s so much more to him than his voice when he sings or laughs and obviously so much more than what people see on his Facebook page.

I just don’t understand why people always make him feel like he’s so hard to love when he can pour his whole heart on them.

What he doesn’t know is that those little things he does have the power to make mornings happy, boost mood from lonely to better, and can make hate disappear when you’re curled up in bed crying over a bad guy who left you for someone years ago.

I hope one day he’ll meet someone who can see those little things and I hope one day he’ll have the courage to walk away from people who don’t.

TO THE GUY WHO WILL ALWAYS BE A PART OF ME

It was Saturday afternoon when thoughts of you came over me again. Whenever I think about you, I always try my best to avoid it. Why? Because I know that it will consume me again and the next thing I know is that anxiety and emptiness will constantly hit me up with no assurance when will it end.

It was hard for me to accept things though I always keep in mind that everything happens for a reason. Ever since I met you, my definition of happiness changed. From the usual teenager going out with friends and doing stupid things together to a girl, not actually a Princess spending her time with his Prince Charming. Ever since I was a kid, I was a fan of fairytales and I always consider myself as a Princess. You came into my life in the most unexpected time. I never thought that a warlock or a male witch who used to bully me in grade school would be my knight in shining armor in high school.

The start will always be good. This is where a simple good morning text from you already completes my day. We spend most of our nights together jogging around Ayala Triangle or cheating  our diet to Chicboy’s liempo and torones. Everything was so magical even before you told me you like me. Definitely just enjoying each other’s company and nothing but pure bliss. Then you said you love me.

I didn’t say I love you too right away, instead I made you say it again by asking you what did you say. We looked into each other’s eyes and with conviction you said I love you for the second time. And from that moment, I told myself that I will entrust you my heart and I will love you from that day on. We hugged each other for the longest time, as if we didn’t want to let go. Your arms wrapped around me made me feel safe and secured. You made me feel home.

4 years. We were so comfortable with each other, we knew each other to the very core. My family likes you, they treated you as if you are already a part of the family. We talked about our future like what do we want to do right after college. Our plans of travelling together, especially you bringing me toJapan because you know how much I wanted to go there. Our plans of getting married after 8 years of being together and making our very own family with just two kids. Deciding whether to live in a condo or a real house. And lastly, we shared of how big our dreams are for ourselves. All my life, I am trained to plan ahead. I am particular with my timeline. But you, on the other hand, hate planning. You are the type of person who is very relax, go with the flow and hates planning the future because you told me that you believe that it is better when life surprises you with this-and-that rather than being disappointed because the outcome is different from the set expectations.

As they say, nothing in this world is permanent except change. And so things changed unexpectedly. While I am so focused on planning my future with you, you are so busy creating your future just for yourself. From our love making us feel like on top of the world to a downhill. You chose your friends over me and it made me sad because I am willing to choose you over anyone. I would rather spend my day with you driving around because I know how excited you are with cars, discovering new restaurants and trying out different meals because we both love eating or simply spending the entire day in your house being lazy and doing nothing. I wanted to be your priority because you are my priority, but I can’t fight for that position in your life. I can’t force you to do the same things I am willing to do for you. You ended up spending almost every night with your friends and going home at 3 o’clock in the morning which made me so worried of you. I am worried in a sense that you lack sleep and I don’t want you to get sick and I don’t want you to be absent nor late at your morning classes. You didn’t understand that. It tore me apart, I felt lesser and lesser, doubts are starting to get in, I am in dire need of your assurance, I am slowly getting tired but I always remind myself that this is just a phase, an obstacle that we will both overcome and make through. But we didn’t.

არსებობს 7 ძირითადი კანონი, რომლითაც სამყარო ცხოვრობს

1. გაბათილების კანონი

თუ თქვენ გჭირდებათ ახალი ფეხსაცმელი, გადაყარეთ ძველი. თუ თქვენ გჭირდებათ ახალი ტანსაცმელი, გაასუფთავეთ  თქვენი კარადა.  თქვენი ნებით უნდა დათმოთ თქვენივე სტერეოტიპები. ახალი მოდის მხოლოდ მაშინ, როდესაც თავს დააღწევთ ძველს.

2. ცირკულაციის კანონი

მზად იყავით იმის დასათმობათ რაც გიყვართ და რასთან განშორებაც გიჭირთ იმისთვის, რომ მიიღოთ რაც ყველაზე ძალიან გსურთ.

3. წარმოსახვის კანონი

წამოიდგინეთ თქვენთვის იდეალური დღე,დაწერეთ ის და წააკითხეთ ადამიანს ვისაც ბოლომდე ენდობით. შეინახეთ თქვენი წარმოსახული ბედნიერი დღე და თავისუფალ დროს წაიკითხეთ ხოლმე.

4. შემოქმედების კანონი

ადამიანს შეუძლია მიაღწიოს კეთილდღეობას თავისივე აზროვნების,ფანტაზიის და ინტუიციის წყალობით.

5.  გაცემის და მიღების კანონი

თუ გასცემთ რამეს ის ათმაგად დაგიბრუნდებათ. თუ მიიღებთ რამეს აუცილბლად გაუზიარეთ სხვებს და თქვენი ცხოვრებაში გაცილებით ბევრი კარგი რამ მოხდება.

6. მეათედის კანონი

სამყაროს ყოველთვის მიაქვს თავის მეათედი. ეს არის კანონი მადლიერებისა. თქვენ არ იცით და ვერ ხვდებით როდის ან რა სახით იბრუნებთ უკან დაკარგულ მეათედს. თუმცა ეს შეიძლება იყოს ახალი მეგობარი, ან თუნდაც გამოჯანმრთელება.

7. შენდობის კანონი

თუ თქვენ არ შეგიძლიათ პატიება , გაგიჭირდებათ თქვენთვის განკუთვნილი ბედნიერების მიღება. თუ თქვენი სული სიძულვილითაა სავსე,სიყვარული ადგილს ვერ იპოვის თქვენში. უნდა ეცადოთ თავი დააღწიოთ უარყოფით ფიქრებს და ემოციებს თავი.

‪#‎ReaderSubmission‬: by Mui Aka

If lovers didn’t fight,
Love would not have existed.
In love, you need to indulge in fights-
Be a little louder than usual,
Complain, argue
Cry.
Do the fiercest of things
Shut room doors randomly,
Sit alone,
Make single coffees,
Read books pretentiously,
Die out of jealousy
And go crazy
Beyond cardiac and cranial responsibilities.
And once you have released
All the anger and fury,
Love will bind you back,
Love promises to bind you back,
Stitch your pages
Into a book.
This will happen,
This needs to happen.
For,
Love
Demands
Everything.
And, everything includes both
The Good
And the Bad-
And that is why
Love is
Everything.
That is why,
When lovers fight,
The fight ends with a
Criminal
“I love you.”
And that is why,
Love is love
And not anything else.
But remember-
If lovers didn’t fight,
Love wouldn’t have existed.

‪#‎ReaderSubmission‬ by Jihad Mahmoud

In a love relationship, I believe "little things" are the most important, these sweet little gestures of care, like a flower with a "love you" note, her favourite chocolate with a red ribbon around, an "I miss you" message, a heart drawing with her letter on the mirror, a surprise ticket to her favourite singer's live concert, etc. They have no end, those little things. And they're usually dearer and more precious than any other expensive gift that you could get her. Because let me tell you something, if she truly loves you, she wouldn't care about the "what" as much as she'd care about the "how" and the "why".

The "how": Do these little things with love and it'll pass right through to her, a direct cupid arrow into her heart. Do not throw her the flower and right away give her your back and leave. Rather offer her the flower with pure love in your eyes and an open heart in your chest eager to hear the happy beats of hers racing and even missing one, out of her overflowing love for you. Wear your heart on your sleeves and wait for her love to show, expect it, demand it, earn it. Let her feel it's important, let her feel that the love she abundantly, endlessly and selflessly extends is her most special gift to you, not something you can do without or just take for granted.

The "why": Because when you do these little things she knows that she's remembered, that she's always present in your heart and soul, that she's cared about and cherished, and that's what really matters. She has to see her worth in your eyes, you have to show her how special she is to you, how she's your rare pearl that you've stumbled upon on the shore of life and decided to keep till the end of time, your once-lost treasure that you've finally found and plan to never lose or ever let go of again.

Just love her truly, love her passionately and show it in the "little things".

Правила ухода за собой

1. Плоский живот — мечта всех девушек. Но мало кто знает, что с помощью упражнений для укрепления пресса невозможно добиться его идеального состояния. Для безупречного животика полезны втягивания, таким образом ты тренируешь мышцы лучше всего.
2. Больше ходи пешком! Прогулки творят чудеса, делая форму ног великолепной.
3. Если ты приняла решение заниматься в зале, не забывай делать растяжку после тренировки. Растяжка сохраняет гибкость мышц и милые очертания женской фигуры.
4. Пей воду по утрам! После 2 стаканов воды можно приступать к завтраку — так ты точно не переешь.
5. Ложка оливкового масла перед завтраком очень полезна для женщин. Масло не только хорошо влияет на состояние кожи и волос, но и помогает нормализации менструального цикла.
6. Никогда не пей воду или чай сразу после еды! Дай пище перевариться в течение 40 минут, а уже потом балуй себя напитками. Так стенки желудка не будут растягиваться.
7. Для ускорения метаболизма ешь часто, но понемногу. В идеале — 5 раз в день.
8. Регулярно посещай сауну — это очень полезно для кожи.
9. Не ешь перед сном 3–4 часа, чтобы пища успела перевариться.
10. После 16:00 ешь только белковую пищу. Углеводы в это время суток неизбежно превращаются в жир.
11. Принимай контрастный душ, и ты даже не узнаешь, что такое целлюлит! Кроме того, эта процедура очень хорошо закаливает силу воли.
12. Жуй пищу как можно медленнее. Это не только разгоняет метаболизм и помогает надолго оставаться сытым. Тщательно пережеванная пища легче переваривается и не превращается в лишний вес!
13. Ешь медленно. Чувство сытости наступает только спустя 20 минут после еды, не забывай!
14. Отучи себя есть перед телевизором и с книгой. Это способствует набору веса! Преврати прием пищи в целую церемонию — пользуйся столовыми приборами, сиди за столом прямо, не отвлекайся на посторонние дела. Ты будешь съедать намного меньше!
15. Внезапный приступ голода победить легко: отвлекайся! Сделай 20 приседаний, прими ванну, посмотри на красивую одежду… Посмотри в зеркало и реши, можешь ли ты позволить себе лишний бутерброд или конфету.
16. Не засиживайся перед компьютером! Через каждые полчаса делай упражнения — качай пресс, приседай, отжимайся, прыгай на скакалке. Эффект не заставит себя ждать.
17. Чем больше ты занимаешься спортом, тем меньше тебе хочется есть! Парадокс, но это правда — когда организм переходит в стадию активной выработки энергии, он использует свои внутренние ресурсы и не так сильно нуждается в их постоянном пополнении.
18. Выпивай стакан воды каждый час, и ты не заметишь, как похудеешь! Вода обеспечивает молодость кожи, помогает морщинкам разгладиться и способствует выведению токсинов из организма.
19. Научись ненавидеть сигареты и алкоголь так же сильно, как не любишь отвислые бока и некрасиво торчащий живот. То же самое относится к чипсам, сладким газированным напиткам и фастфуду.
20. Будь осторожна с орехами и маслом — это очень калорийные продукты. Старайся есть не больше 10 орешков в день, заправляй салаты маслом умеренно.
21. Забудь о картошке! В этом продукте нет даже намека на пользу.
22. Ешь поменьше хлеба. Позволяя себе хлеб, ограничивай употребление других продуктов.
23. Пей чай без сахара. Это очень полезная привычка, чай положительно действует на организм. Но только если в паре с ним не идет сахар и печенье…

‪#‎ReaderSubmission‬ by Genefe Navilon

There will always be that one boy, the one you almost had. No matter how many souls you fall in love with, how many hands you’ve held, how many lips you’ve kissed, there will always be one. He’ll be there, at the back of your mind, tucked under the layers of scar tissue that so long ago have healed. He’ll be laced with regrets, nostalgia and melancholy. He’ll be a beautiful memory that will always tinge your heart with just the right amount of love and pain. And always, always, when you conjure him up in front of your eyes, your mouth will turn up into the saddest smile.

"Epilogue" by Eli Ana

I hope you are doing well in your life. I do not need updates, we might go to deeper conversation, this is not for this.

I am writing because I do not need an answer from you

I am writing because I want to close the story

I am writing to you to say I am sorry and I forgive you

We were both in love

Both right and wrong

both angry and cruel

both remembering happy and sad moments

both never able to forget

Now I am done. Memories don't bring me pain any more, only nice feelings of whatever has happened, because it has happened to me and joined the line of amazing stories of my life.

Only thing I regret is losing you as a person, a friend, who was always ready to answer, empathize and listen, person who lied a lot to stay with me.

I always believed we met at a very wrong time in our lives.

This is not true, we met at the most right time as we needed each other: you were like a mirror to me, I saw my flaws, I tried to change my boundaries, I tried to be me. Thanks for this.

Let's not be sorry for loving each other at least for a moment.

Maybe we meet in next life, or maybe we did in our past lives. But for now I just want to tell you that I am sorry and I forgive you.

May nice memories enlighten your heart.

ოთხმოციანი წლების ბოლოს სიეტლის ერთ-ერთი სკოლის ბავშვები ქალაქის სხვა სკოლის ბავშვებისგან აგრესიულობით გამოირჩეოდნენ. საგანგაშო არაფერი იყო, თუმცა სკოლის ხელმძღვანელობამ მაინც გადაწყვიტა, დაექირავებინა ფსიქოლოგი, რომელიც დღეში თითო საათს განსაკუთრებით აგრესიულ ბავშვებთან გაატარებდა. ასეთი ბავშვი კი იმაზე მეტი აღმოჩნდა, ვიდრე ერთი შეხედვით ჩანდა. ფსიქოლოგს ბავშვებში ლატენტური აგრესიის აღმოჩენის ძალიან საინტერესო მეთოდი ჰქონდა.

ფსიქოლოგმა ჯეიმი პოინტერმა პირველივე სამუშაო დღეს სკოლის ხელმძღვანელებს დაავალა, შეეძინათ ენტონი ბერჯესის ”მექანიკური ფორთოხლის” ასი ეგზემპლარი. რასაკვირველია, ხელმძღვანელობა დაინტერესდა, თუ რაში სჭირდებოდა ერთი ავტორის ამდენი წიგნი ფსიქოლოგს, რაზეც პასუხად მიიღეს, რომ ”მექანიკური ფორთოხალი” ბავშვებს უნდა წაეკითხათ, ოღონდ არა იმ ბავშვებს, რომელთა ”განსაკურნადაც” დაიქირავეს პოინტერი, არამედ დანარჩენებს, რომლებიც აგრესიულ ქმედებებში შემჩნეული საერთოდ არ იყვნენ.

ასე დაიწყო სიეტლის იმ სკოლაში გამორჩეულად აგრესიულ ბავშვებთან მუშაობის პროცესი და ენტონი ბერჯესის საყოველთაო კითხვაც. ყველა ბავშვი ვალდებული იყო, წაეკითხა რომანი. ყოველ დღე, 20 წუთით ათ-ათი ბავშვი შედიოდა აუდიტორიაში და ჯეიმი პოინტერის თვალწინ, თავისთვის კითხულობდნენ „ფორთოხალს“. დღეში 5 ჯგუფი, ანუ დღეში 50 მოსწავლე.

სამი თვის თავზე ჯეიმი პოინტერი სამსახურიდან დაითხოვეს და დაითხოვეს იმიტომ, რომ მისი სკოლაში მისვლის შემდეგ აგრესიული ბავშვების რიცხვი ორჯერ გაიზარდა. ხოლო ისინი, ვინც მის მისვლამდე აგრესიულობით გამოირჩეოდნენ, ”გამოსწორების” გზას დაადგნენ.

სკოლიდან გათავისუფლების შემდეგ ჯეიმი პოინტერმა თქვა, რომ მისი მთავარი მიზანი შესრულებულია. მართალია, სკოლის ხელმძღვანელობამ სულ სხვა მიზნით დაიქირავა, მაგრამ პოინტერმა უფრო სასარგებლო საქმე გაუკეთა მათ, რასაც სკოლის ხელმძღვანელები ვერ მიხვდნენ. მან გამოავლინა ბავშვები, რომლებშიც არის აგრესია და რომელსაც აქამდე ვერავინ ამჩნევდა. პოინტერმა კი ამ ბავშვების მშობლებს და მასწავლებლებს მისცა შანსი, იცნობდნენ ბავშვს ისეთს, როგორიც არის და არა მის ნიღაბს, რომელსაც ნამდვილი „მეს“ დასაფარად იყენებს. ამ ბავშვებს მისცა საშუალება, რომ თავიდან აიცილონ უსიამოვნებები, რომელსაც თავიანთი აგრესიულობით მომავალში გადააწყდებოდნენ. ბავშვები თავიდანვე დაიწყებენ სწავლას, თუ როგორ აკონტროლონ თავი. ეს კი მომავალში მათაც აუცილებლად დაიცავს და აღარც საზოგადოებისთვის შექმნიან საფრთხეს. რაც შეეხება მათ, რომელთაც უკვე იცნობენ აგრესიულ ბავშვად, ისინი ყველანი ომის ვეტერანების შვილები ყოფილან - მამების, რომლებიც ვიეტნამში იყვნენ, მაგრამ საბრძოლო მოქმედებებში მონაწილეობა არ მიუღიათ. სწორედ იმ ფაქტმა, რომ მათ საბრძოლო მოქმედებებში მონაწილეობა არ მიუღიათ, მათში აგრესია დააგროვა, რაც, თავისდაუნებურად, შემდეგ შვილებსაც გადასდეს. სკოლის ხელმძღვანელობა უფრო დაკვირვებული რომ ყოფილიყო, თავიდანვე მიხვდებოდა, რომ ამ ბავშვების აგრესიულობა მათი მამებიდან მოდის - ეს ხომ ერთადერთი სკოლაა სიეტლში, რომელიც ვეტერანების შვილებს გარკვეულ ფასდაკლებას სთავაზობს და სკოლაც სწორედ ამიტომ არის გადაძეძგილი ყოფილი, ან მოქმედი სამხედროების შვილებით.

”როცა ბავშვები ბერჯესს კითხულობდნენ, მე მათ სახეს ვაკვირდებოდი. უმრავლესობას ალექსი გულზე არ ეხატებოდა და მისი ქმედებებიც მიუღებელი იყო მათთვის - ყოველგვარ მორალს მოკლებული. ზუსტად ამას წერდნენ თავიანთ ესეებშიც წიგნის წაკითხვის შემდეგ, მაგრამ როდესაც კითხვის პროცესში ვაკვირდებოდი მათ, სახეზე სულ სხვა ემოცია ეხატებოდათ. მაგალითად, როცა ალექსი და ძმები სცემენ ძირს დაგდებულ ლოთს, რომელიც თავისთვის მღერის, ბავშვების უმრავლესობა ტუჩს იჭამდა, თვალები სიძულვილით ევსებოდა და მზად იყო, ანალოგიურად გასწორებოდა ალექსსა და ჯორჯი-ბიჭს და პიტსა და ბნელოს. ხოლო როცა ალექსს მეცხრე სიმფონიის მოსმენა მომაკვდინებელ ტკივილს აყენებდა, ბავშვების სახეებზე სიამოვნების ღიმილი იშლებოდა.”

აგრესია სწორედ ამ ბავშვებშია და არა მათში, რომლებიც მხიარულად კითხულობდნენ „ფორთოხლის“ ბიჭების ზნედაცემულ ამბებს.

იწყებ კვდომას
თუ არ მოგზაურობ,
თუ არ კითხულობ,
თუ არ უსმენ ცხოვრების ხმებს,
თუ არ შეიცნობ საკუთარ თავს.
იწყებ კვდომას,
როცა ანადგურებ საკუთარ თავმოყვარეობას,
როცა არ რთავ სხვებს ნებას დახმარების.
იწყებ კვდომას
თუ გახდები საკუთარი გარეგნობის ტყვე,
ყოველდღე ივლი ერთიდაიგივე გზით,
თუ არ შეცვლი საკუთარ რუტინულ ცხოვრებას,
თუ არ ატარებ განსხვავებულ ფერებს,
არ გამოელაპარაკები იმათ ვისაც არ იცნობ.
იწყებ კვდომას
თუ გაურბიხარ ვნებებს
და მათ მშფოთვარე ემოციებს,
რაც აელვარებს შენს თვალებს
და გიჩქარებს გულს.
იწყებ კვდომას
თუ არ ცვლი შენს ცხოვრებას, როდესაც ხარ საკუთარი საქმით ან სიყვარულით უკმაყოფილო,
თუ არ რისკავ,
თუ არ მოქმედებ ოცნების შემდეგ,
თუ ერთხელ მაინც შენს ცხოვრებაში
არ გაურბიხარ ბრძნულ ჭკუის სწავლებას.

პაბლო ნერუდა

ფიოდორ დოსტოევსკი - „დამცირებულნი და შეურაცხყოფილნი

„თუ სახსარი არ გაგაჩნია, თუ თავი არა გაქვს, გაუძღვე ოჯახს, მაშ არც იმის უფლება გაქვს, ცოლის შერთვა იკისრო და ვისიმე მოვალეობაში ჩადგე. ცარიელი სიყვარული როდი კმარა: სიყვარული საქმით უნდა დაამტკიცო; შენ კი ასე მსჯელობ: „თუნდ სატანჯველში იყო, მაინც ჩემთან იყავიო“, ეს ხომ ჰუმანურობა არ არის და არც დიდი კეთილშობილებაა!“

Михаил Лабковский: "Следить чтобы ребенок был одет и накормлен — это забота, а не воспитание"

На своих лекциях Михаил Александрович рассказывает о простых и важнейших вещах, которые мы часто упускаем из виду, пытаясь «вырастить из ребёнка человека».

1. Будучи несчастными людьми, вы никак не сможете так выстроить отношения с ребенком, чтобы он был счастлив. А если счастливы родители, то специально и делать ничего не надо.
2. Многие считают, что у них, родителей, все нормально, а проблемы только у их детей.И удивляются, когда в одной семье вырастают два совершенно разных ребенка: один уверенный в себе, успешный, отличник боевой и политической, а другой — закомплексованный неудачник, вечно ноющий или агрессивный. А ведь это значит, что дети по-разному ощущали себя в семье, и кому-то из них не хватило внимания. Кто-то был более чувствительным и больше нуждался в любви, а родители этого не заметили.
3. Следить за тем, чтобы ребенок был одет, обут и накормлен — это забота, а не воспитание.К сожалению, многие родители уверены, что заботы достаточно.
4. Как вы общаетесь с ребенком в его детстве, так он будет обращаться с вами в вашей старости.
5. Школа должна научить не столько математике и литературе, сколько самой жизни.От школы важно получить не столько теоретические знания, сколько практические навыки: умение общаться, строить отношения, отвечать за себя — свои слова и поступки, решать свои проблемы, договариваться, распоряжаться своим временем… Именно эти навыки помогают уверенно чувствовать себя во взрослой жизни и зарабатывать себе на жизнь.
6. Чрезмерные переживания ребенка из-за плохих оценок — это только зеркало реакции взрослых. Если родители спокойно реагируют на двойку или неудачи в спорте, еще на какие-то сбои, если родители улыбаются, говорят: «Мой хороший, не расстраивайся», то и ребенок спокоен, стабилен, обязательно выравнивается в учебе и находит дело, где у него все получается.
7. Если в начальной школе ваш ребенок не справляется с программой, если вам приходится подолгу сидеть с ребенком над уроками — проблема не в ребенке, а в школе. 
   Сложнее — не значит лучше! Ребенок не должен переутомляться, пытаясь догнать программу, составленную педагогами. В первом классе на подготовку домашнего задания должно уходить от 15 до 45 минут.
8. Наказывать детей можно и иногда даже необходимо. Но нужно четко разделять ребенка и его поступок. Например, вы заранее договорились, что до вашего прихода с работы он сделает уроки, поест и уберет за собой. И вот вы приходите домой и видите картину: кастрюля с супом стоит нетронутая, учебники явно не открывались, на ковре бумажки какие-то валяются, а дите сидит носом в планшете. Главное - в этот момент не превращаться в фурию, не орать про то, что «у всех дети как дети» и что из вашего ребёнка вырастет ноль без палочки.
   Без малейшей агрессии подходите к ребенку. Улыбаясь, обнимаете его и говорите: «Я тебя очень люблю, но планшета ты неделю не получишь». А орать, оскорблять, обижаться и не разговаривать — вот этого не надо. Ребенок наказан отъемом гаджетов.
9. Карманные деньги должны быть у ребенка уже лет с шести.Не крупные, но регулярно выдаваемые суммы, которыми он распоряжается сам. И очень важно, чтобы деньги не стали инструментом для манипуляции. Не надо контролировать, на что ребенок их тратит, и ставить сумму траншей в зависимость от его успеваемости и поведения.
10. Не надо за детей проживать их жизнь, решать, что им делать и что нет, решать за них их проблемы, давить на них своими амбициями, ожиданиями, указаниями. 
    Вы же постареете, как они сами жить-то будут?
11. Во всем мире учиться в университеты идут только самые умные и самые богатые.Остальные идут работать, искать себя и зарабатывать на высшее образование. А у нас что?..
12. Я против постоянного пристального контроля. 
    Ребенок должен быть уверен, что в семье его любят, уважают, с ним считаются и ему доверяют. Вот в этом случае он не свяжется с «плохой компанией» и избежит многих соблазнов, перед которыми не могут устоять сверстники с напряженной ситуацией в семье.
13. Когда я работал в школе, то в День знаний говорил, что учиться надо хотя бы потому, что за работу головой платят во много раз больше, чем за физический труд. 
    И что выучившись, вы сможете работать и получать деньги за то, что сами любите делать.
14. Бардак в комнате подростка соответствует его внутреннему состоянию. Так внешне выражается хаос в его душевном мире. Хорошо еще, если он моется… Требовать «навести порядок» можно только, если вещи ребенка вываливаются за пределы его комнаты.
15. Воспитывать — не значит объяснять, как надо жить. Это не работает. Дети развиваются только по аналогии. Что можно, а что нельзя, как надо и как лучше не поступать дети понимают не из слов родителей, а исключительно из их поступков. Проще говоря, если отец говорит, что пить вредно, а сам не просыхает — существует много шансов, что сын станет алкоголиком. Это самый яркий пример, но более тонкие вещи дети улавливают и перенимают не менее чутко.
16. Говорить с детьми надо о жизни вообще, а не о том, как надо жить. 
    Если же родитель может говорить с ребенком только о проблемах — у него проблема.
17. Если ребенок пытается манипулировать взрослыми — у него просто невроз. И надо искать его причину. Здоровые люди не манипулируют — они решают свои проблемы, действуя прямолинейно.
18. В разговоре с ребенком не критикуйте его, не трогайте его личность, не выходите за рамки анализа его поступков. Говорите не о нем, а о себе. Не «ты — плохой», а «я думаю, ты плохо поступил». Используйте формулировки: «Мне не нравится когда ты…», «Мне не нравится когда ты…», «Мне бы хотелось, чтобы…»
19. Ребенок должен ощущать, что родители — это добрые, но сильные люди. 
    Которые могут его защитить, могут ему в чем-то отказать, но всегда действуют в его интересах и, главное, очень его любят.