"მოდი მდიდრულ რესტორანში წავიდეთ, შავი ხიზილალა და შამპანური შევუკვეთოთ. ვიყოთ ისეთები როგორებიც იყვნენ ჩვენი მშობლები სანამ ომი და უბედურება დაიწყებოდა - უდარდელნი, ცუდი გემოვნებისანი, თვალცრემლიანნი, მთვარით, ოლეანდრებით, ვიოლინოებით, სიყვარულით და ზღვით გატაცებულნი! მინდა ვიფიქრო რომ შვილები გვყავს, პარკი და სახლი გვაქვს, შენ კი მომავალი გაქვს, რომ მე შენი გულისთვის ვთქვი უარი ბრწყინვალე კარიერაზე, რომ ოცი წლის შემდეგაც ერთმანეთი გვიყვარს და ვეჭვიანობთ.
რომ მე შენთვის უწინდებურად ლამაზი ვარ და არ შემიძლია დაძინება თუ ღამით შინ არ ხარ...“
ერიხ მარია რემარკი
No comments:
Post a Comment